Dag 2. Aankomst in Medan, naar Brastagi

Vanmorgen om 10 voor 9 kwamen wij aan in Kuala Lumpur na een vlucht van 12 uur. Er is een tijdsverschil van 6 uur en het betekend dat we nu om 7 uur in de ochtend leven. Een erg gek gevoel, omdat onze biologische klok er nog niet op aangepast is. Vanuit de grote aankomsthal in Kuala Lumpur vertrekken we met een klein elecktrisch treintje naar de vertrekhal.

Hier drinken we een kop koffie/thee en er vindt een eerste ontmoeting plaats met 2 reisgenoten. Ik begin weer een beetje bij te komen na de thee en kan er wat beter tegenaan. Er zijn leuke ligstoelen te vinden op het vliegveld, deze worden natuurlijk even vereeuwigd met ons en om 8.50 vliegen we van Kuala Lumpur naar Medan en we komen eveneens om 8.50 aan in Medan, ra ra hoe kan dat ;). (1 uur tijdsverschil)

In Medan worden we met een bus naar de aankomsthal gebracht. Volgens mij denken ze hier dat mensen niet kunnen lopen of heel snel vermoeid raken. Het is namelijk hooguit 50 meter lopen ;). Binnen aangekomen wacht ons een ''schoonmaak'' verrassing tegen de mexicaanse griep. We moeten door een poortje dat een stof spuit over je kleren. We regelen daarna onze Visa voor Sumatra en maken kennis met onze 1e gids, Parlin. Als we onze koffers willen pakken van de band naar de bs wordt dit tegengehouden.Enkele koffers (ook die van ons, moeten handmatig gecontroleerd worden. Dit is echter meer een show zoals het ons voorkomt, want echt goed uitspitten doen ze niet). Daarna worden de koffers door de kofferdragers naar de bus gebracht. Wij ontvangen bij de bus een prachtige corsage van bloemen.

Onze eerste stop op Sumatra is binnen 10 minuten bij een geld wisselkantoor. De gids raad een bedrag aan en er wordt gewisseld door alle mensen. Een heel karwei, want aan tempo zijn deze mensen niet gewend. Het is Tempo Dulu. Uiteindelijk is iedereen vele miljoenen rijker, haha ja ja Miljoenen...

In Indonesie wordt gereden met een soort Riksja, echter hier heeft het een andere naam. De officiele riksja: een fiets met karretje is veelal vervangen door een brommer. Helaas passen wij niet in de Riksja's, ze zijn niet berekend op onze lengtes. Ook wordt er veel gebruik gemaakt van busjes in de grotere steden. De busjes worden heel veel gestopt en er zitten zelfs mensen bovenop het dak. Een heel ander straatbeeld dan bij ons.

Onderweg zien wij het onafhankelijkheidsbeeld van Indonesie. Hier zijn de mensen erg trots op. We drinken iets in Medan en rijden dan door naar Brastagi, dit is een rit van maar liefst 6 uur Over ong 240 kilometer. Want ja, de wegen zijn hier niet zoals in Nederland helaas. Af en toe stoppen we onderweg voor een fotoshoot, plaspauze of koffiepauze. Om 15 uur komen we aan in Brastagi na een wilde bergrit (vele bochten, toeterende chauffeur, inhalen, remmen). We bezoeken een lokale fruit- en bloemenmarkt. Het fruit mag geproefd worden voor het verkocht wordt, om te weten of het wel goed genoeg is. Ook worden er honden in kooitjes, hamsters en konijnen verkocht. Er zielig om dit alles te zien, maar voor hier heel gewoon.

Om 16uur komen we aan bij het mooi gelegen hotel Sibayak op de berg. We kunnen uitstappen voor de deur. Helemaal verreisd doen we een kort dutje en daarna krijgen we een welkomstdrankje en diner met de groep. Er wordt een kennismakingsrondje gehouden en daarna neem ik een heerlijk warm bad (ja ja een bad, niet zo mooi als de onze, maar wel heerlijk warm en verfrissend) en dan gaan we snel ons bed in.